| | | | | | |
|
ز کفر زلفت ایمان میتوان یافت |
|
ز لعلت آب حیوان میتوان یافت |
|
|
قدت را رشک طوبی میتوان گفت |
|
رخت را باغ رضوان میتوان یافت |
|
|
ز نقشت صورت جان میتوان بست |
|
ز لعلت جوهر جان میتوان یافت |
|
|
بگاه جلوه برطرف گلستان |
|
ترا سرو خرامان میتوان یافت |
|
|
در آن مجمع که خلوتگاه خوبیست |
|
ترا شمع شبستان میتوان یافت |
|
|
بزیر سایهی زلف سیاهت |
|
بشب خورشید رخشان میتوان یافت |
|
|
ز زلفت گرچه کافر میتوان شد |
|
زعکس رویت ایمان میتوان یافت |
|
|
بهر موئی از آن زلف پریشان |
|
دل جمعی پریشان میتوان یافت |
|
|
از آن با درد میسازم که دل را |
|
هم از درد تو درمان میتوان یافت |
|
|
برو خواجو صبوری کن که از صبر |
|
دوای درد هجران میتوان یافت |
|