| | | | | | |
|
ساقیا می زین فزونتر کن که میخواران بسند |
|
همچو ما دردیکشان در کوی خماران بسند |
|
|
ساغر وصل ار به بیداران مجلس میرسد |
|
سر برآر از خواب و می در ده که بیداران بسند |
|
|
گر سبک دل گشتم از رطل گران عیبم مکن |
|
زانکه در بزم سبک روحان سبکساران بسند |
|
|
ای عزیزان گر بصد جان مینهند ارزان بود |
|
یوسف ما را که در مصرش خریداران بسند |
|
|
چشم مستت کو طبیب درد بیدردمان ماست |
|
گو نگاهی کن که در هر گوشه بیماران بسند |
|
|
چون ننالم کانکه فریاد گرفتاران ازوست |
|
کی بفریادم رسد کو را گرفتاران بسند |
|
|
ذره باری از چه ورزد مهر و سوزد در هوا |
|
زانکه چون او شاه انجم را هواداران بسند |
|
|
ایکه گفتی هر زمان یاری گرفتن شرط نیست |
|
ما ترا داریم و بس لیکن ترا یاران بسند |
|
|
گر گنهکارم که عمری صرف کردم در غمت |
|
بگذران از من که همچون من گنهکاران بسند |
|
|
بر امید گنج خواجو از سر شوریدگی |
|
دست در زلفش مزن کانجا سیه ماران بسند |
|