| | | | | | |
|
سحاب سیل فشان چشم رودبار منست |
|
سموم صاعقه سوز آه پرشرار منست |
|
|
غم ار چه خون دلم میخورد مضایقه نیست |
|
که اوست در همه حالی که غمگسار منست |
|
|
هلال اگر چه به ابروی یار میماند |
|
ولی نمونهئی از این تن نزار منست |
|
|
چو اختیار من از کاینات صحبت تست |
|
گمان مبر که جدایی باختیار منست |
|
|
خیال لعل تو هر جا که میکنم منزل |
|
مقیم حجرهی چشم گهر نگار منست |
|
|
کنار چون کنم از آب دیده گوهر شب |
|
برزوی تو تا روز در کنار منست |
|
|
مرا ز دیده میفکن که آبروی محیط |
|
ز فیض مردمک چشم در نثار منست |
|
|
فرونشان بنم جام گرد هستی من |
|
اگر غبار حریفان ز رهگذر منست |
|
|
طمع مدار که خواجو ز یار برگردد |
|
که از حیات ملول آمدن نه کار منست |
|