| | | | | | |
|
سلامی به جانان فرستادهام |
|
به آرام دل جان فرستادهام |
|
|
زهی شوخ چشمی که من کردهام |
|
که جان را بجانان فرستادهام |
|
|
شکسته گیاهی من خشک مغز |
|
بگلزار رضوان فرستادهام |
|
|
تو این بیحیایی نگر کز هوا |
|
سوی بحر باران فرستادهام |
|
|
مرا شرم بادا که پای ملخ |
|
بنزد سلیمان فرستادهام |
|
|
به تحفه کهن زنگی مست را |
|
به اردوی خاقان فرستادهام |
|
|
عصا پاره ئی از کف عاصی |
|
بموسی عمران فرستادهام |
|
|
غباری فرو رفته از آستان |
|
بایوان کیوان فرستادهام |
|
|
ز سرچشمهی پارگین قطرهئی |
|
سوی آب حیوان فرستادهام |
|
|
کهن خرقهی مفلسی ژنده پوش |
|
بتشریف سلطان فرستادهام |
|
|
سخنهای خواجو ز دیوانگی |
|
یکایک بدیوان فرستادهام |
|