| | | | | | |
| |
طائر طوریم و خاک آستانت طور ماست |
|
پرتو نور تجلی در دل پر نور ماست |
|
| |
ما بحور و روضه‌ی رضوان نداریم التفات |
|
زانک مجلس روضه‌ی رضوان و شاهد حور ماست |
|
| |
عاقبت غیبت گزیند هر که آید در نظر |
|
وانک او غایب نگردد از نظر منظور ماست |
|
| |
پیش ما هر روز بی او رستخیزی دیگرست |
|
و آه دلسوز نفیر و سینه نفخ صور ماست |
|
| |
ما بدار الملک وحدت کوس شاهی می‌زنیم |
|
وین که بر زر می‌نویسد اشک ما منشور ماست |
|
| |
کرده‌ایم از ملک هستی کنج عزلت اختیار |
|
وین دل ویرانه گنج و نیستی گنجور ماست |
|
| |
آنک دایم در خرابات فنا ساغر کشد |
|
در هوای چشم مست او دل مخمور ماست |
|
| |
تختگاه عشق ما داریم و از دار ایمنیم |
|
زانک دار از روی معنی رایت منصور ماست |
|
| |
تا چو خواجو عالم رندی مسخر کرده‌ایم |
|
زلف ساقی دستگیر و جام می دستور ماست |
|
