خواجوی کرمانی (غزلیات)/عقل مرغی ز آشیانهی ماست
عقل مرغی ز آشیانهی ماست | چرخ گردی ز آستانهی ماست | |||||
شمس مشرق فروز عالمتاب | شمسهی طاق تا بخانهی ماست | |||||
خون چشم شفق که میبینی | جرعههای می شبانه ماست | |||||
صید ما کیست آنک صیادست | دام ما چیست آنچه دانهی ماست | |||||
تیر ما بگذرد ز جوشن چرخ | زانکه قلب فلک نشانهی ماست | |||||
ما به افسون کجا رویم از راه | که دو عالم پر از فسانهی ماست | |||||
گر چه ز اهل زمانه شاد نیم | شادی آنک در زمانهی ماست | |||||
جنت ار هست خاک درگه اوست | زانکه ماوای جاودانه ماست | |||||
در بسیط جهان کنون خواجو | همه آوازهی ترانه ماست |