| | | | | | |
| |
مرا ز هجر تو امید زندگانی کو |
|
در آرزوی توام لذت جوانی کو |
|
| |
اگر نه عمر منی رسم بیوفایی چیست |
|
و گر زمانه نی شرط مهربانی کو |
|
| |
میان بادیه‌ی غم ز تشنگی مردم |
|
زلال مشربه‌ی عذب شادمانی کو |
|
| |
ز جام لعل سمن عارضان سیمین بر |
|
می مروق نوشین ارغوانی کو |
|
| |
درون مصطبه در جسم جام مینایی |
|
ز دست یار سبک روح روح ثانی کو |
|
| |
میست کاب حیاتست در سیاهی شب |
|
چو خضر وقت توئی آب زندگانی کو |
|
| |
وجود خاکی ما پیش از آنکه کوزه کنند |
|
بگوی فاش که آن کوزه‌ی نهانی کو |
|
| |
گرفت این شب دیجورم از ستاره ملال |
|
فروغ شعشعه‌ی شمع آسمانی کو |
|
| |
مگر ز درد دلم بسته شد رهش ور نی |
|
طلیعه‌ی نفس صبح کامرانی کو |
|
| |
صبا بگوی که تسکین جان آدم را |
|
نسیم روضه‌ی فردوس جاودانی کو |
|
| |
برون ز کون و مکانست گر چه پروازم |
|
خروش شهپر طاوس لا مکانی کو |
|
| |
فتاده بر دو جهان پرتو تجلی دوست |
|
صفیر بلبل بستان لن ترانی کو |
|
| |
چو بانگ و ناله‌ی خواجو فتاده در ره عشق |
|
غریو دمدمه‌ی کوس کاروانی کو |
|
