| | | | | | |
|
مردان این قدم را باید که سر نباشد |
|
مرغان این چمن را باید که پر نباشد |
|
|
آن سر کشد درین کو کز خود برون نهد پی |
|
وان پا نهد درین ره کش بیم سر نباشد |
|
|
در راه عشق نبود جز عشق رهنمایی |
|
زیرا که هیچ راهی بی راهبر نباشد |
|
|
تیر بلای او را جز دل هدف نشاید |
|
تیغ جفای او را جز جان سپر نباشد |
|
|
هر کو قدح ننوشد صافی درون نگردد |
|
وانکو نظر نبازد صاحب نظر نباشد |
|
|
گر وصل پادشاهی حاصل کند گدایی |
|
با دوست ملک عالم سهلست اگر نباشد |
|
|
جز روی ویس رامین گل در چمن نبیند |
|
پیش عقیق شیرین قدر شکر نباشد |
|
|
چون طرهی تو یارا دور از رخ تو ما را |
|
آمد شبی که آنرا هرگز سحر نباشد |
|
|
از بنده زر چه خواهی زآنرو که عاشقانرا |
|
بیرون ز روی چون زر وجهی دگر نباشد |
|
|
هر کان دهن ببیند از جان سخن نگوید |
|
وانکو کمر ببیند در بند زر نباشد |
|
|
افتادهئی چو خواجو بیچارهتر نخیزد |
|
و آشفتهئی ز زلفت آشفتهتر نباشد |
|