| | | | | | |
| |
من بار هجر می‌کشم و ناقه محملم |
|
برگیر ساربان نفسی باری از دلم |
|
| |
طوفان آب دیده گر ازین صفت رود |
|
زین پس مگر سفینه رساند بمنزلم |
|
| |
با درد خود مرا بگذارید و بگذرید |
|
کایندم نماند طاقت قطع منازلم |
|
| |
گفتم قدم برون نهم از آستان دوست |
|
از آب دیده پای فرو رفت در گلم |
|
| |
هرجا که می‌نشینم و هر جا که می‌روم |
|
نقشش نمی‌رود نفسی از مقابلم |
|
| |
گر دیگری بضربت خنجر شود قتیل |
|
من کشته دو ساعد سیمین قاتلم |
|
| |
آندم که خاک گردم و خاکم شود غبار |
|
از بحر عشق باد نیارد بساحلم |
|
| |
هر چند عمر در سر تحصیل کرده‌ام |
|
بیحاصلیست در غم عشق تو حاصلم |
|
| |
خواجو برو که قافله کوس رحیل زد |
|
ای دوستان چه چاره چو من در سلاسلم |
|
