| | | | | | |
|
من مستم و دل خراب جان تشنه و ساغر آب |
|
برخیز و بده شراب بنشین و بزن رباب |
|
|
ای سام تو بر سحر وی شور تو در شکر |
|
در سنبلهات قمر در عقربت آفتاب |
|
|
برمشک مزن گره برآب مکش ز ره |
|
یا ترک خطا بده یا روی ز ما متاب |
|
|
در بر رخ ما مبند بر گریهی ما مخند |
|
بگشای ز مه کمند بردار ز رخ نقاب |
|
|
من بندهام و تو شاه من ابر سیه توماه |
|
من آه زنم تو راه من ناله کنم تو خواب |
|
|
ای فتنهی صبح خیز آمد گه صبح خیز |
|
درجام عقیق ریز آن بادهی لعل ناب |
|
|
آمد گه طوف و گشت بخرام بسوی دشت |
|
چون دور بقا گذشت بگذر ز ره عتاب |
|
|
عطار چمن صباست پیراهن گل قباست |
|
تقوی و ورع خطاست مستی وطرب صواب |
|
|
دردی کش ازین سپس وندیشه مکن ز کس |
|
فرصت شمر این نفس با همنفسان شراب |
|
|
خواجو می ناب خواه چون تشنهئی آب خواه |
|
از دیده شراب خواه وز گوشهی دل کباب |
|