| | | | | | |
|
میا در قلب عشق ایدل که بازی نیست جانبازی |
|
مکن بر جان خویش آخر ز راه کین کمین سازی |
|
|
همان بهتر که باز آئی از این پرواز بیحاصل |
|
که کبک خسته نتواند که با بازان کند بازی |
|
|
چو میسوزیم و میسازیم همچون عود در چنگت |
|
چرا ای مطرب مجلس دمی با ما نمیسازی |
|
|
چه باشد چون من نالان بضربت گشتهام قانع |
|
اگر یک نوبتم در برکشی چون ساز و بنوازی |
|
|
دلم را گر نمیخواهی که سوزی ز آتش سودا |
|
ز خال عنبرین فلفل چرا بر آتش اندازی |
|
|
بر افروزی روان حسن اگر عارض برافروزی |
|
بر اندازی بنای عقل اگر برقع براندازی |
|
|
چرا باید که خون عالمی ریزی و عالم را |
|
ز مردم باز پردازی و با مردم نپردازی |
|
|
نباشد عیب اگر گردم قتیل چشم خونخوارت |
|
که هم روزی شهید آید به تیغ کافران غازی |
|
|
بترک جان بگو خواجو گرت جانانه میباید |
|
که در ملکی نشاید کرد سلطانی به انبازی |
|