| | | | | | |
|
نسیم باد صبا جان من فدای تو باد |
|
بیا گرم خبری زان نگار خواهی داد |
|
|
حدیث سوسن و گل با من شکسته مگوی |
|
که بنده با گل رویش ز سوسنست آزاد |
|
|
ز دست رفتم و در پا فتاد کار دلم |
|
بساز چارهی کارم کنون که کار افتاد |
|
|
چو غنچه گاه شکر خند سرو گلرویم |
|
زبان ناطقه دربست چون دهان بگشاد |
|
|
چو از تموج بحرین چشمم آگه شد |
|
چو نیل گشت ز رشک آب دجلهی بغداد |
|
|
بخون لعل فرو رفت کوه سنگین دل |
|
چودر محبت شیرین هلاک شد فرهاد |
|
|
کدام یار که چون دروصال کعبه رسد |
|
زکشتگان بیابان فرقت آرد یاد |
|
|
روم بخدمت یرغوچیان حضرت شاه |
|
که تا از آن بت بیدادگر بخواهم داد |
|
|
اگر چه رنج تو با دست در غمش خواجو |
|
بباد ده دل دیوانه هر چه بادا باد |
|