| | | | | | |
|
نسیم زلف تو از نوبهار میشنوم |
|
نشان روی تو از لالهزار میشنوم |
|
|
ز چین زلف تو تاری مگر بدست صباست |
|
کزو شامه مشک تتار میشنوم |
|
|
بهر دیار که دور از تو میکنم منزل |
|
ندای عشق تو از آن دیار میشنوم |
|
|
لطیفهئی که خضر نقل کرد از آب حیات |
|
از آن دو لعل لب آبدار میشنوم |
|
|
حدیث این دل شوریده بین که موی بموی |
|
از آن دو هندوی آشفته کار میشنوم |
|
|
گلی بدست نمیآیدم برنگ نگار |
|
ولی ز غالیه بوی نگار میشنوم |
|
|
هنوز دعوی منصور همچنان باقیست |
|
چرا که لاف انا الحق ز دار میشنوم |
|
|
اثر نماند ز فرهاد کوهکن لیکن |
|
صدای نالهاش از کوهسار میشنوم |
|
|
سرشک دیدهی خواجو که آب دجله برد |
|
حکایتش ز لب جویبار میشنوم |
|