| | | | | | |
|
نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز |
|
بیار باده و بشنو نوای مرغ سحرخیز |
|
|
سپیده نافه گشایست و باد غالیه افشان |
|
شراب مشک نسیمست و مشک غالیه آمیز |
|
|
کنون که غنچه بخندید و باد صبح برآمد |
|
بگیر داد صبوحی ز بادهی طرب انگیز |
|
|
چراغ مجلس مستان ز شمع چهره برافروز |
|
ز بهر نقل حریفان شکر ز پسته فرو ریز |
|
|
مرا که خال تو فلفل فکنده است برآتش |
|
چرا ز غالیه دلبند میکنی و دلاویز |
|
|
برون ز شکر شیرین سخن مگوی که فرهاد |
|
به نیم جو نخرد خسروی ملکت پرویز |
|
|
بسوز مجمر و دود از دل عبیر برآور |
|
بساز بربط و آتش ز جان عود برانگیز |
|
|
بگیر سلسلهی زلف دلبران سمن رخ |
|
برآر شور ز یاقوت شاهدان شکرریز |
|
|
مرا مگوی که پرهیز کن ز میکده خواجو |
|
که مست عشق نداند حدیث توبه و پرهیز |
|