| | | | | | |
|
هرکه مجنون نیست از احوال لیلی غافلست |
|
وانکه مجنون را بچشم عقل بیند عاقلست |
|
|
قرب صوری در طریق عشق بعد معنویست |
|
عاشق ار معشوق را بی وصل بیند واصلست |
|
|
اهل معنی را از او صورت نمیبندد فراق |
|
وانکه این صورت نمیبندد ز معنی غافلست |
|
|
کی بمنزل ره بری تا نگذری از خویش ازآنک |
|
ترک هستی در ره مستی نخستین منزلست |
|
|
گر چه من بد نامی از میخانه حاصل کردهام |
|
هر که از میخانه منعم میکند بی حاصلست |
|
|
ایکه دل با خویش داری رو بدلداری سپار |
|
کانکه دلداری ندارد نزد ما دور از دلست |
|
|
یاد ساحل کی کند مستغرق دریای عشق |
|
زانکه این معنی نداند هر که او بر ساحلست |
|
|
عاشقانرا وعظ دانا عین نادانی بود |
|
کانکه سرعشق را عالم نباشد جاهلست |
|
|
ترک جانان گیر خواجو یا برو جان برفشان |
|
ترک جان سهلست از جانان صبوری مشکلست |
|