| | | | | | |
| |
هر کرا یار یار می‌افتد |
|
مقبل و بختیار می‌افتد |
|
| |
ای بسا در که از محیط سرشک |
|
هر دمم در کنار می‌افتد |
|
| |
عقرب او چو حلقه می‌گردد |
|
تاب در جان مار می‌افتد |
|
| |
شام زلفش چو می‌رود در چین |
|
شور در زنگبار می‌افتد |
|
| |
گر نه مستست جادوش ز چه روی |
|
بریمین و یسار می‌افتد |
|
| |
گل صد برگ را دگر در دام |
|
همچو بلبل هزار می‌افتد |
|
| |
در چمن ز آب چشمه‌ی چشمم |
|
سیل در جویبار می‌افتد |
|
| |
چون خیال تو می‌کنم تحریر |
|
بخیه بر روی کار می‌افتد |
|
| |
دلم از شوق چشم سرمستت |
|
دم بدم در خمار می‌افتد |
|
| |
رحم بر آن پیاده کو هر دم |
|
در کمند سوار می‌افتد |
|
| |
هر که او خوار می‌فتد خواجو |
|
همچو ما باده خوار می‌افتد |
|
