| | | | | | |
|
هیچکس نیست که وصل تو تمنا نکند |
|
یا جفا بر من دلخستهی شیدا نکند |
|
|
هر که سودای سر زلف تو دارد در سر |
|
این خیالست که سر در سر سودا نکند |
|
|
چشم شوخت چه عجب گر دل مردم بربود |
|
ترک سرمست محالست که یغما نکند |
|
|
وامق آن نیست که گر تیغ نهندش بر سر |
|
سر بگرداند و جان در سر عذرا نکند |
|
|
ماه کنعایی ما گو ز پس پرده درآی |
|
تا دگر مدعی انکار زلیخا نکند |
|
|
عاقبت دود دلش فاش کند از روزن |
|
هر که از آتش دل سوزد و پیدا نکند |
|
|
مرد صاحبنظر آنست که تا جان بودش |
|
نتواند که نظر در رخ زیبا نکند |
|
|
آن سهی سرو روان از سر پا ننشیند |
|
تا من دلشده را بی سر و بی پا نکند |
|
|
مکن اندیشهی فردا و قدح نوش امروز |
|
کانکه عاقل بود اندیشهی فردا نکند |
|
|
در بهاران که عروسان چمن جلوه کنند |
|
کیست کورا هوس عیش و تماشا نکند |
|
|
دل کجا برکند از آن لب میگون خواجو |
|
زانکه مخمور بترک می حمرا نکند |
|