| | | | | | |
|
هیچ داری خبر ای یار که آن یار برفت |
|
یا شنیدی ز کسی کان بت عیار برفت |
|
|
غم کارم بخور امروز که شد کار از دست |
|
دلم این لحظه نگهدار که دلدار برفت |
|
|
که کند چارهام این لحظه که بیچاره شدم |
|
که دهد یاریم امروز که آن یار برفت |
|
|
جهد کردم که ز دل بو که برآید کاری |
|
چکنم کاین دل محنت زده از کار برفت |
|
|
این زمان بلبل دلسوخته گو دم در کش |
|
زانکه آن طوطی خوش نغمه ز گلزار برفت |
|
|
درد بیمار عجب گر بدوایی برسد |
|
خاصه اکنون که طبیب از سر بیمار برفت |
|
|
همچو آن فتنه که دیوانهام از رفتارش |
|
آدمی زاده ندیدم که پری وار برفت |
|
|
بت ساغر کش من تا بشد از مجلس انس |
|
آبروی قدح و رونق خمار برفت |
|
|
آن چه میبود که تا ساقی از آن میپیمود |
|
کس ندیدیم که از میکده هشیار برفت |
|
|
بوی انفاس تو خواجو همه عالم بگرفت |
|
این چه عطرست که آب رخ عطار برفت |
|