| | | | | | |
|
وصل آن ترک ختا ملکت خاقان ارزد |
|
کفر زلف سیهش عالم ایمان ارزد |
|
|
خاتم لعل گهر پوش پری رخساران |
|
پیش ارباب نظر ملک سلیمان ارزد |
|
|
ای عزیزان ز رخ یوسف مصری نظری |
|
ملکت مصر و همه خطهی کنعان ارزد |
|
|
پیش فرهاد ز لعل لب شیرین شکری |
|
حشمت و مملکت خسرو ایران ارزد |
|
|
بگذر از گنج قدر خان که بر پیر مغان |
|
کنج میخانه همه گنج قدر خان ارزد |
|
|
زین سپس ما و گدایان سر کوی غمت |
|
که گدایی درت ملکت سلطان ارزد |
|
|
با لبت دست ز سر چشمهی حیوان شستم |
|
زانکه یاقوت تو صد چشمهی حیوان ارزد |
|
|
با وجود قد رعنای تو گو سرو مروی |
|
زانکه بالای تو صد سرو خرامان ارزد |
|
|
از سر کوی تو خواجو بگلستان نرود |
|
که سر کوی تو صد باغ و گلستان ارزد |
|