| | | | | | |
|
پشت بر یار گمان ابرو ما نتوان کرد |
|
خویشتن را هدف تیر بلا نتوان کرد |
|
|
کشتهی تیغ ملامت برضا نتوان شد |
|
حذر از ضربت شمشیر قضا نتوان کرد |
|
|
گر چه از ما بخطا روی بپیچید و برفت |
|
ترک آن ترک ختایی بخطا نتوان کرد |
|
|
قامتش را به صنوبر نتوان خواندن از آنک |
|
نسبت سرو خرامان بگیا نتوان کرد |
|
|
باغبان گومکن افغان که بهنگام بهار |
|
مرغ را از گل صد برگ جدا نتوان کرد |
|
|
گر نخواهی که رود دانش و هوش تو برود |
|
گوش بر زمزمهی پردهسرا نتوان کرد |
|
|
گر به خنجر زندم روی نتابم ز درش |
|
زانکه با او بجفا ترک وفا نتوان کرد |
|
|
گو بشمشیر بکش یا ز کمندش برهان |
|
صید را این همه در قید رها نتوان کرد |
|
|
نام خواجو برآن خسرو خوبان که برد |
|
زانکه درحضرت شه یاد گدا نتوان کرد |
|