| | | | | | |
|
پیغام بلبلان بگلستان که میبرد |
|
و احوال درد من سوی درمان که میبرد |
|
|
یعقوب را ز مصر که میآورد پیام |
|
یا زو خبر به یوسف کنعان که میبرد |
|
|
ما را خیال دوست بفریاد میرسد |
|
ورنی شب فراق بپایان که میبرد |
|
|
مشتاق کعبه گر نکشد رنج بادیه |
|
چندین جفای خار مغیلان که میبرد |
|
|
گه گاه اگر نه بنده نوازی کند نسیم |
|
از ما خبر بملک خراسان که میبرد |
|
|
از بلبلان بیدل شوریده آگهی |
|
جز باد صبحدم بگلستان که میبرد |
|
|
گفتم مکن که باز نمایم بطعنه گفت |
|
یرغونگر بحضرت قا آن که میبرد |
|
|
در خورد خدمتش چو ندارم بضاعتی |
|
جان ضعیف هست بجانان که میبرد |
|
|
خواجو اگر چه بیش نخیزد ز دست تو |
|
پای ملخ بنزد سلیمان که میبرد |
|