| | | | | | |
|
چنانکه صید دل آن چشم آهوانه کند |
|
پلنگ صید فکن قصد آهوان نکند |
|
|
چو تیر غمزهی خونریز در کمان آرد |
|
دل شکستهی صاحبدلان نشانه کند |
|
|
سپاه زنگ چو از چین بنیمروز کشد |
|
شکنج زلف و بناگوش را بهانه کند |
|
|
هزار دل ز سر شانهاش فرو بارد |
|
چو ترک سیم عذارم نغوله شانه کند |
|
|
بدانکه مرغ دل خستهئی بقید آرد |
|
ز زلف تا فتنه دام و ز خال دانه کند |
|
|
ازین قدر چه کم آید ز قدر و حشمت شاه |
|
که یک نظر بگدایان خیلخانه کند |
|
|
اگر بچرخ برافشاند آستین رسدش |
|
کسی که سرمه از آن خاک آستانه کند |
|
|
کجا رسم بمکانت که پشه نتواند |
|
که در نشیمن سیمرغ آشیانه کند |
|
|
چو بر زمانه بهر حال اعتمادی نیست |
|
نه عاقلست که او تکیه بر زمانه کند |
|
|
دل شکستهی خواجو چو از میانه ربود |
|
چرا ندیده گناهی ازو کرانه کند |
|