| | | | | | |
|
چند سوزیم من و شمع شبستان همه شب |
|
چند سازیم چنین بی سر و سامان همه شب |
|
|
تا به شب بر سر بازار معلق همه روز |
|
تا دم صبح سرافکنده و گریان همه شب |
|
|
سوختم ز آتش هجران و دلم بریان شد |
|
ور نسازم چکنم با دل بریان همه شب |
|
|
رشتهی جان من سوخته بگسیخته باد |
|
گر ز عشق سر زلفت ندهم جان همه شب |
|
|
هر شبی کز خم گیسوی توام یاد آید |
|
در خیالم گذرد خواب پریشان همه شب |
|
|
تا تودر چشم منی از نظرم دور نشد |
|
ذرهئی چشمه خورشید درخشان همه شب |
|
|
خبرت هست که در بادیهی هجر تو نیست |
|
تکیه گاهم بجز از خار مغیلان همه شب |
|
|
بخیال رخ و زلف تو بود تا دم صبح |
|
بستر خواب من از لاله و ریحان همه شب |
|
|
در هوای گل روی تو بود خواجو را |
|
همنفس بلبل شب خیز خوش الحان همه شب |
|