| | | | | | |
|
چون خط سبز تو بر آفتاب بنویسند |
|
بدود دل سبق مشک ناب بنویسند |
|
|
بسا که باده پرستان چشم ما هر دم |
|
برات می بعقیق مذاب بنویسند |
|
|
حدیث لعل روان پرور تو میخواران |
|
بدیده برلب جام شراب بنویسند |
|
|
معینست که طوفان دگر پدید آید |
|
چو نام دیدهی ما برسحاب بنویسند |
|
|
سیاهی ار نبود مردمان دریایی |
|
حدیث موج سرشکم به آب بنویسند |
|
|
سواد شعر من و وصف آب دیده نجوم |
|
شبان تیره بمشک و گلاب بنویسند |
|
|
محرران فلک شرح آه دلسوزم |
|
نه یک رساله که برهفت باب بنویسند |
|
|
چو روزنامهی روی تو در قلم گیرند |
|
محققست که برآفتاب بنویسند |
|
|
خطی که مردم چشمم سواد کرد چو آب |
|
مگر بخون دل او را جواب بنویسند |
|
|
برات من چه بود گر برآن لب شیرین |
|
به مشک سوده ز بهر ثواب بنویسند |
|
|
سزد که بر رخ خواجو قلم زنان سرشک |
|
دعای خسرو عالیجناب بنویسند |
|