| | | | | | |
|
چون سنبل تو سلسله بر ارغوان نهاد |
|
آشوب در نهاد من ناتوان نهاد |
|
|
چشمت بقصد کشتن من میکند کمین |
|
ورنی خدنگ غمزه چرا در کمان نهاد |
|
|
هیچش بدست نیست که تا در میان نهد |
|
سری که داشت با تو کمر در میان نهاد |
|
|
بر سرو کس نگفت که طوطی شکر شکست |
|
بر ماه کس ندید که زاغ آشیان نهاد |
|
|
در تابم از دو سنبل هندوت کز چه روی |
|
سر برکنار نسترن و ارغوان نهاد |
|
|
ای جان من جهان لطافت توئی ولیک |
|
دل بر وفای عهد جهان چون توان نهاد |
|
|
زانرو که در جهان بجمالت نظیر نیست |
|
هر کس که دید روی تو سر در جهان نهاد |
|
|
الفاظ من به لفظ تو شیرین ز شکرست |
|
گوئی لب تو هم شکر اندر دهان نهاد |
|
|
خواجو چو نام لعل لبت راند بر زبان |
|
نامش زمانه طوطی شکر زبان نهاد |
|