| | | | | | |
|
کسی کزان سر زلف دو تا نمیترسد |
|
معینست که از اژدها نمیترسد |
|
|
مرا ز طعن ملامت گران مترسانید |
|
که برگ بید ز باد هوا نمیترسد |
|
|
مریض شوق ز تیر ستم نمیرنجد |
|
قتیل عشق ز تیغ جفا نمیترسد |
|
|
از آن دو جادوی عاشق کش تو میترسم |
|
کزان بترس که او از خدا نمیترسد |
|
|
چنین که خون اسیران بظلم میریزد |
|
گر ز هیبت روز جزا نمیترسد |
|
|
هزار جان گرامی فدای بالایت |
|
بیا که کشتهی عشق از بلا نمیترسد |
|
|
گر از عتاب تو ترسم تفاوتی نکند |
|
کدام بنده که از پادشا نمیترسد |
|
|
از آن ز چشم خوشت خائفم که هندوئیست |
|
که از سیاست ترک ختا نمیترسد |
|
|
کسی که تیر جفا میزند برین دل ریش |
|
مگر ز ضربت تیغ قضا نمیترسد |
|
|
مرا بزخم قفا گفتمش ز پیش مران |
|
که زخم خوردهی هجر از قفا نمیترسد |
|
|
بطیره گفت که خواجو چنین که میبینیم |
|
ز نوک غمزهی خونریز ما نمیترسد |
|