| | | | | | |
| |
گر حرص زیردست و طمع زیر پای تست |
|
سلطان وقت خویشی و سلطان گدای تست |
|
| |
ای صاحب اجل که روی در قفای دل |
|
رخش امل مران که اجل در قفای تست |
|
| |
گر نفس راه می‌زندت کاین طریق نیست |
|
از ره مرو که پیر خرد رهنمای تست |
|
| |
زین تابخانه رخت برون بر که کاینات |
|
یک غرفه بر در حرم کبریای تست |
|
| |
جای وقوف نیست درین دامگاه دیو |
|
بگذر که این مزابل سفلی نه جای تست |
|
| |
از ره مرو بنغمه سراییدن غراب |
|
چون مرغ روح بلبل بستانسرای تست |
|
| |
بر فرش خاک تکیه زدن شرط عقل نیست |
|
چون تختگاه عالم جان متکای تست |
|
| |
ای یار آشنا که دم از خویش می‌زنی |
|
بیگانه شو ز خویش چو یار آشنای تست |
|
| |
خواجو اگر بقا طلبی از فنا مترس |
|
چون بنگری فنای تو عین بقای تست |
|
