دیوان بیدل دهلوی/غزلیات/کسی دربندغفلت‌مانده‌ای چون من ندید اینجا
 |
برای این اثر هیچ منبع و مأخذی آورده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع برطبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌نبشته کمک کنید. آثار بی‌منبع در آینده حذف خواهند شد.(۲۶ دی ۱۳۹۹) |
| کسی دربندغفلت‌مانده‌ای چون من ندید اینجا | دو عالم یک درباز است و می‌جویم‌کلید اینجا | |||||
| سرا‌غ منزل مقصد مپرس ازما زمینگیران | به سعی نقش پا راهی نمی‌گردد سفید اینجا | |||||
| تپیدن ره ندارد در تجلیگاه حیرانی | توان‌گر پای تا سراشک شد نتوان چکید اینجا | |||||
| زگلزارهوس تا آرزوبرگی به چنگ آرد | به مژگان عمرها چون ریشه می‌باید دوید اینجا | |||||
| تحیر گر به چشم انتظار ما نپردازد | چه وسعت می‌توان چیدن ز آغوش امید اینجا | |||||
| ترشرویی ندارد یمن جمعیت در این محفل | چو شیر این سرکه‌ات از یکدگر خواهد برید اینجا | |||||
| به دل نقشی نمی‌بنددکه با وحشت نپیوندد | نمی‌دانم‌کدامین بی‌وفا آیینه چید اینجا | |||||
| مر از بی‌بری هم راحتی حاصل نشد، ورنه | بهار سایه‌ای رنگینتر ازگل داشت بید اینجا | |||||
| گواه‌کشتهٔ تیغ نگاه اوست حیرانی | کفن بردوشی بسمل بود چشم سفید اینجا | |||||
| کفن در مشهد ما بینوایان خونبها دارد | ز عریانی برون آ گر توانی شد شهید اینجا | |||||
| هجوم درد پیچیده‌ست هستی تا عدم بیدل | تو هم‌گرگوش داری ناله‌ای خواهی‌شنید اینجا | |||||