دیوان حافظ/ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی

۴۸۰  ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی سود و سرمایه بسوزیّ و محابا نکنی  ۴۸۴
  دردمندان بلا زهر هلاهل دارند قصد این قوم خطا[۱] باشد هان تا نکنی  
  رنج ما را که توان برد بیک گوشهٔ چشم شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی  
  دیدهٔ ما چو بامّید تو دریاست چرا بتفرّج گذری بر لب دریا نکنی  
  نقل هر جور که از خُلق کریمت کردند قول صاحب غرضانست تو آنها نکنی  
  بر تو گر جلوه کند شاهد ما ای زاهد از خدا جز می و معشوق تمنّا نکنی  
  حافظا سجده بابروی چو محرابش بر  
  که دعائی ز سر صدق جز آنجا نکنی  


  1. ر نخ س: خطر،