| | | | | | |
| ۲۲۶ |
ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود |
|
وین راز سربمهر بعالم سمر شود |
۲۱۷ |
| |
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر |
|
آری شود ولیک بخون جگر شود |
|
| |
خواهم شدن بمیکده گریان و دادخواه |
|
کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود |
|
| |
از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان |
|
باشد کز آن میانه یکی کارگر شود |
|
| |
ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو |
|
لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود |
|
| |
از کیمیای مهر تو زر گشت روی من |
|
آری بیمن لطف شما خاک زر شود |
|
| |
در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب |
|
یارب مباد آنکه گدا معتبر شود |
|
| |
بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی |
|
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود |
|
| |
این سرکشی که کنگرهٔ کاخ وصل راست |
|
سرها بر آستانهٔ او خاک در شود |
|
| |
حافظ چو نافهٔ سر زلفش بدست تست |
|
| |
دم درکش ار نه باد صبا را خبر شود |
|
