دیوان حافظ/در باغ چو شد باد صبا دایه‌ی گل

ایضاً له

  در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل  
  از سایه بخورشید اگرت هست امان خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل