| | | | | | |
| ۲۴۷ |
صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار |
|
وزو بعاشق بیدل خبر دریغ مدار |
۲۴۹ |
| |
بشکر آنکه شکفتی بکام بخت ای گل |
|
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار |
|
| |
حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی |
|
کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار |
|
| |
جهان و هر چه درو هست سهل و مختصر است |
|
ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار |
|
| |
کنون که چشمهٔ قندست لعل نوشینت |
|
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار |
|
| |
مکارم تو بآفاق می‌برد شاعر |
|
ازو وظیفه و زاد سفر دریغ مدار |
|
| |
چو ذکر خیر طلب میکنی سخن اینست |
|
که در بهای سخن سیم و زر دریغ مدار |
|
| |
غبار غم برود حال خوش شود حافظ |
|
| |
تو آب دیده از این رهگذر دریغ مدار |
|
