دیوان حافظ/ناگهان پرده بر انداخته‌ای یعنی چه
| ۴۲۰ | ناگهان پرده برانداختهٔ یعنی چه | مست از خانه برون تاختهٔ یعنی چه | ۴۲۵ | |||
| زلف در دست صبا گوش بفرمان رقیب | اینچنین با همه درساختهٔ یعنی چه | |||||
| شاه خوبانی و منظور گدایان شدهٔ | قدر این مرتبه نشناختهٔ یعنی چه | |||||
| نه سر زلف خود اوّل تو بدستم دادی | بازم از پای درانداختهٔ یعنی چه | |||||
| سخنت رمز دهان گفت و کمر سرّ میان | وز میان تیغ بما آختهٔ یعنی چه | |||||
| هر کس از مُهرهٔ مِهر تو بنقشی مشغول | عاقبت با همه کج باختهٔ یعنی چه | |||||
| حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار | ||||||
| خانه از غیر نپرداختهٔ یعنی چه | ||||||