دیوان شمس/آتش عشق تو قلاووز شد
آتش عشق تو قلاووز شد | دوش دلم سوی دل افروز شد | |||||
چون به سخن داشت مرا دوش یار | چون به دم گرم جگرسوز شد | |||||
من چه زنم با دم و با مکر او | کو به دغل بر همه پیروز شد | |||||
این دل من ساده و بیمکر بود | دید دغلهاش بدآموز شد | |||||
هر چه به عالم خوشی شهوتست | همچو پنیر آفت هر یوز شد | |||||
آه که شب جمله در این وعده رفت | بوسه دهم بوسه دهم روز شد | |||||
یار برهنه به قبا میل کرد | عقل دگربار کمردوز شد |