دیوان شمس/آخر کی شود از آن لقا سیر
آخر کی شود از آن لقا سیر | آخر کی شود ز باغ ما سیر | |||||
ای عدل تو کرده چرخ را سبز | وی لطف تو کرده باغ را سیر | |||||
رو بنمایید ای ظریفان | کز جان خودیم بیشما سیر | |||||
آن نقل هزارمن بریزید | تا گردد هر کجا گدا سیر | |||||
در بزم رضای تست نقلی | وز وی دل و چشم انبیا سیر | |||||
کی گردد سیر ماهی از آب | کی گردد خلق از خدا سیر | |||||
مشتاب مرو که کیمیایی | تا مس بچرد ز کیمیا سیر | |||||
خوانی دگرست غیر این خوان | تا لوت خورند اولیا سیر | |||||
تا ذوق جفاش دید جانم | در عشق جفاست از وفا سیر | |||||
کز ملکت سیر شد سلیمان | و ایوب نگشت از بلا سیر | |||||
چه مکر و چه نعل باژگونهست | خود گرسنه نادرست یا سیر | |||||
خاموش کن و دغا رها کن | آخر نشدی از این دغا سیر |