دیوان شمس/آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن
آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن | دوستان را شاد گردان دشمنان را کور کن | |||||
از پس کوهی برآ و سنگها را لعل ساز | بار دیگر غورهها را پخته و انگور کن | |||||
آفتابا بار دیگر باغ را سرسبز کن | دشت را و کشت را پرحله و پرجور کن | |||||
ای طبیب عاشقان و ای چراغ آسمان | عاشقان را دستگیر و چاره رنجور کن | |||||
این چنین روی چو مه در زیر ابر انصاف نیست | ساعتی این ابر را از پیش آن مه دور کن | |||||
گر جهان پرنور خواهی دست از رو بازگیر | ور جهان تاریک خواهی روی را مستور کن |