| | | | | | |
| |
آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم |
|
گرد عروسان چمن خیزید تا جولان کنیم |
|
| |
امروز چون زنبورها پران شویم از گل به گل |
|
تا در عسل خانه جهان شش گوشه آبادان کنیم |
|
| |
آمد رسولی از چمن کاین طبل را پنهان مزن |
|
ما طبل خانه عشق را از نعره‌ها ویران کنیم |
|
| |
بشنو سماع آسمان خیزید ای دیوانگان |
|
جانم فدای عاشقان امروز جان افشان کنیم |
|
| |
زنجیرها را بردریم ما هر یکی آهنگریم |
|
آهن گزان چون کلبتین آهنگ آتشدان کنیم |
|
| |
چون کوره آهنگران در آتش دل می دمیم |
|
کهن دلان را زین نفس مستعمل فرمان کنیم |
|
| |
آتش در این عالم زنیم وین چرخ را برهم زنیم |
|
وین عقل پابرجای را چون خویش سرگردان کنیم |
|
| |
کوبیم ما بی‌پا و سر گه پای میدان گاه سر |
|
ما کی به فرمان خودیم تا این کنیم و آن کنیم |
|
| |
نی نی چو چوگانیم ما در دست شه گردان شده |
|
تا صد هزاران گوی را در پای شه غلطان کنیم |
|
| |
خامش کنیم و خامشی هم مایه دیوانگیست |
|
این عقل باشد کاتشی در پنبه پنهان کنیم |
|
