دیوان شمس/آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ

by مولوی

	آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ			چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
	ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر			ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ
	چوگان زلف دیدی چون گوی دررسیدی			از پا و سر بریدی بی‌پا و سر به رقص آ
	تیغی به دست خونی آمد مرا که چونی			گفتم بیا که خیر است گفتا نه شر به رقص آ
	از عشق تاجداران در چرخ او چو باران			آن جا قبا چه باشد ای خوش کمر به رقص آ
	ای مست هست گشته بر تو فنا نبشته			رقعه فنا رسیده بهر سفر به رقص آ
	در دست جام باده آمد بتم پیاده			گر نیستی تو ماده زان شاه نر به رقص آ
	پایان جنگ آمد آواز چنگ آمد			یوسف ز چاه آمد ای بی‌هنر به رقص آ
	تا چند وعده باشد وین سر به سجده باشد			هجرم ببرده باشد دنگ و اثر به رقص آ
	کی باشد آن زمانی گوید مرا فلانی			کای بی‌خبر فنا شو ای باخبر به رقص آ
	طاووس ما درآید وان رنگ‌ها برآید			با مرغ جان سراید بی‌بال و پر به رقص آ
	کور و کران عالم دید از مسیح مرهم			گفته مسیح مریم کای کور و کر به رقص آ
	مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است			اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ