| | | | | | |
| |
آن را که درون دل عشق و طلبی باشد |
|
چون دل نگشاید در آن را سببی باشد |
|
| |
رو بر در دل بنشین کان دلبر پنهانی |
|
وقت سحری آید یا نیم شبی باشد |
|
| |
جانی که جدا گردد جویای خدا گردد |
|
او نادره‌ای باشد او بوالعجبی باشد |
|
| |
آن دیده کز این ایوان ایوان دگر بیند |
|
صاحب نظری باشد شیرین لقبی باشد |
|
| |
آن کس که چنین باشد با روح قرین باشد |
|
در ساعت جان دادن او را طربی باشد |
|
| |
پایش چو به سنگ آید دریش به چنگ آید |
|
جانش چو به لب آید با قندلبی باشد |
|
| |
چون تاج ملوکاتش در چشم نمی‌آید |
|
او بی‌پدر و مادر عالی نسبی باشد |
|
| |
خاموش کن و هر جا اسرار مکن پیدا |
|
در جمع سبک روحان هم بولهبی باشد |
|
