دیوان شمس/آن ره که بیامدم کدامست
آن ره که بیامدم کدامست | تا بازروم که کار خامست | |||||
یک لحظه ز کوی یار دوری | در مذهب عاشقان حرامست | |||||
اندر همه ده اگر کسی هست | والله که اشارتی تمامست | |||||
صعوه ز کجا رهد که سیمرغ | پابسته این شگرف دامست | |||||
آواره دلا میا بدین سو | آن جا بنشین که خوش مقامست | |||||
آن نقل گزین که جان فزایست | وان باده طلب که باقوامست | |||||
باقی همه بو و نقش و رنگست | باقی همه جنگ و ننگ و نامست | |||||
خاموش کن و ز پای بنشین | چون مستی و این کنار بامست |