| | | | | | |
| |
آن سرخ قبایی که چو مه پار برآمد |
|
امسال در این خرقه زنگار برآمد |
|
| |
آن ترک که آن سال به یغماش بدیدی |
|
آنست که امسال عرب وار برآمد |
|
| |
آن یار همانست اگر جامه دگر شد |
|
آن جامه به در کرد و دگربار برآمد |
|
| |
آن باده همانست اگر شیشه بدل شد |
|
بنگر که چه خوش بر سر خمار برآمد |
|
| |
ای قوم گمان برده که آن مشعله‌ها مرد |
|
آن مشعله زین روزن اسرار برآمد |
|
| |
این نیست تناسخ سخن وحدت محضست |
|
کز جوشش آن قلزم زخار برآمد |
|
| |
یک قطره از آن بحر جدا شد که جدا نیست |
|
کدم ز تک صلصل فخار برآمد |
|
| |
رومی پنهان گشت چو دوران حبش دید |
|
امروز در این لشکر جرار برآمد |
|
| |
گر شمس فروشد به غروب او نه فنا شد |
|
از برج دگر آن مه انوار برآمد |
|
| |
گفتار رها کن بنگر آینه عین |
|
کان شبهه و اشکال ز گفتار برآمد |
|
| |
شمس الحق تبریز رسیدست مگویید |
|
کز چرخ صفا آن مه اسرار برآمد |
|
