دیوان شمس/از آن مقام که نبود گشاد زود گذر
از آن مقام که نبود گشاد زود گذر | برو به سوی خریدار خویش همچون زر | |||||
درخت اگر متحرک شدی ز جای به جا | نه رنج اره کشیدی نه زخمههای تبر | |||||
زمان چو حاکم تست و مکان چو معبر تو | مکان نیک گزین و زمان نکو بنگر | |||||
چنان شوی که مکان و زمان و اهل زمان | دگر نتاند کردن به فعل در تو اثر | |||||
تو تیره گردی از شب چو آینه گردون | نه زردروی خزان گردی از هوا چو شجر |