| | | | | | |
|
از این درخت بدان شاخ و بر نمیبینی |
|
سه شاخ داری کور و کری و گرگینی |
|
|
میان آب دری و ز آب میپرسی |
|
میان گنج زری مس قلب میچینی |
|
|
خدات گوید تدبیر چشم روشن کن |
|
تو چشم را بگذاری و میکنی بینی |
|
|
اگر چه تیره شبی رو به صبح صادق آر |
|
مگو که صبحم صبحی ولی دروغینی |
|
|
رسید نعره عشرت ز ناصر منصور |
|
غدوت اشربها و الخمار یسقینی |
|
|
مجردان همه شب نقل و باده مینوشند |
|
در این خوشی که در افواه سابق الدینی |
|
|
مثال دنب ز پس ماندهای ز سرمستان |
|
تو مست بستر گرمی حریف بالینی |
|
|
چو غافلی ز ثواب و مقام مسکینان |
|
مراقب ذهبی دشمن مساکینی |
|
|
گلست قوت تو همچون زنان آبستن |
|
تو را از آن چه که در روضه و بساتینی |
|
|
دی و بهار همه سال مار خاک خورد |
|
اگر انار زند خنده تین کند تینی |
|
|
اگر چه نقش لطیفی نه سر به سر نقشی |
|
وگر چه زاده طینی نه سر به سر طینی |
|
|
هلا خموش که دیوان دف تو تر کردند |
|
کانیس دفتری و طالب دواوینی |
|