| | | | | | |
| |
از بهر خدا عشق دگر یار مدارید |
|
در مجلس جان فکر دگر کار مدارید |
|
| |
یار دگر و کار دگر کفر و محالست |
|
در مجلس دین مذهب کفار مدارید |
|
| |
در مجلس جان فکر چنانست که گفتار |
|
پنهان چو نمی‌ماند اضمار مدارید |
|
| |
گر بانگ نیاید ز فسا بوی بیاید |
|
در دل نظر فاحشه آثار مدارید |
|
| |
آن حارس دل مشرف جان سخت غیورست |
|
با غیرت او رو سوی اغیار مدارید |
|
| |
هر وسوسه را بحث و تفکر بمخوانید |
|
هر گمشده را سرور و سالار مدارید |
|
| |
یاقوت کرم قوت شما بازنگیرد |
|
خود را گرو نفس علف خوار مدارید |
|
| |
العزه لله جمیعا چو شنیدیت |
|
خاطر به سوی سبلت و دستار مدارید |
|
| |
چون اول خط نقطه بد و آخر نقطه |
|
خود را تبع گردش پرگار مدارید |
|
| |
در مشهد اعظم به تشهد بنشینید |
|
هش را به سوی گنبد دوار مدارید |
|
| |
انکار بسوزد چو شهادت بفروزد |
|
با شاهد حق نکرت انکار مدارید |
|
| |
یک نیم جهان کرکس و نیمیش چو مردار |
|
هین چشم چو کرکس سوی مردار مدارید |
|
| |
آن نفس فریبنده که غرست و غرورست |
|
هین عشق بر آن غره غرار مدارید |
|
| |
گه زلف برافشاند و گه جیب گشاید |
|
گلگونه او را بجز از خار مدارید |
|
| |
او یار وفا نبود و از یار ببرد |
|
آن ده دله را محرم اسرار مدارید |
|
| |
او باده بریزد عوضش سرکه فروشد |
|
آن حامضه را ساقی و خمار مدارید |
|
| |
ما حلقه مستان خوش ساقی خویشیم |
|
ما را سقط و بارد و هشیار مدارید |
|
| |
گر ناف دهی پشک فروشد عوض مشک |
|
آن ناف ورا نافه تاتار مدارید |
|
| |
چون روح برآمد به سر منبر تذکیر |
|
خود را سپس پرده گفتار مدارید |
|
