دیوان شمس/الا میر خوبان هلا تا نرنجی
الا میر خوبان هلا تا نرنجی | بهانه نگیری و از ما نرنجی | |||||
تویی یار غارم امید تو دارم | که سر را نخارم نگارا نرنجی | |||||
تو جانان مایی تو خاصان مایی | ز هر جا برنجی از این جا نرنجی | |||||
تویی شب فروزم تویی بخت و روزم | که امشب بخندی و فردا نرنجی | |||||
یکی مشت خاکیم ای جان چه باشد | که از ما و زینها و زانها نرنجی | |||||
چو دانا و نادان شدند از تو شادان | ز نادان نگیری ز دانا نرنجی |