| | | | | | |
|
امروز روز شادی و امسال سال لاغ |
|
نیکوست حال ما که نکو باد حال باغ |
|
|
آمد بهار و گفت به نرگس به خنده گل |
|
چشم من و تو روشن بیروی زشت زاغ |
|
|
گل نقل بلبلان و شکر نقل طوطیان |
|
سبزهست و لاله زار و چمن کوری کلاغ |
|
|
با سیب انار گفت که شفتالویی بده |
|
گفت این هوس پزند همه منبلان راغ |
|
|
شفتالوی مسیح به جان میتوان خرید |
|
جانی نه کز دلست ترقیش نه از دماغ |
|
|
باغ و بهار هست رسول بهشت غیب |
|
بشنو که بر رسول نباشد بجز بلاغ |
|
|
در آفتاب فضل گشا پر و بال نو |
|
کز پیش آفتاب برفتست میغ و ماغ |
|
|
چندان شراب ریخت کنون ساقی ربیع |
|
مستسقیان خاک از این فیض کرده کاغ |
|
|
خورشید ما مقیم حمل در بهار جان |
|
فارغ ز بهمنست و ز کانون زهی مساغ |
|
|
سر همچنین بجنبان یعنی سر مرا |
|
خاریدن آرزوست ندارم بدو فراغ |
|
|
امروز پایدار که برپاست ساقیی |
|
کبست خاک را و فلک را دو صد چراغ |
|
|
گه آب مینماید و گه آتشی کز او |
|
دل داغ داغ بود و رهانیده شد ز داغ |
|
|
غم چیغ چیغ کرد چو در چنگ گربه موش |
|
گو چیغ چیغ میکن و گو چاغ چاغ چاغ |
|
|
آتش بزن به چرخه و پنبه دگر مریس |
|
گردن چو دوک گشت این حرف چون پناغ |
|