| | | | | | |
|
امروز گزافی ده آن باده نابی را |
|
برهم زن و درهم زن این چرخ شتابی را |
|
|
گیرم قدح غیبی از دیده نهان آمد |
|
پنهان نتوان کردن مستی و خرابی را |
|
|
ای عشق طرب پیشه خوش گفت خوش اندیشه |
|
بربای نقاب از رخ آن شاه نقابی را |
|
|
تا خیزد ای فرخ زین سو اخ و زان سو اخ |
|
برکن هله ای گلرخ سغراق و شرابی را |
|
|
گر زان که نمیخواهی تا جلوه شود گلشن |
|
از بهر چه بگشادی دکان گلابی را |
|
|
ما را چو ز سر بردی وین جوی روان کردی |
|
در آب فکن زوتر بط زاده آبی را |
|
|
ماییم چو کشت ای جان بررسته در این میدان |
|
لب خشک و به جان جویان باران سحابی را |
|
|
هر سوی رسولی نو گوید که نیابی رو |
|
لاحول بزن بر سر آن زاغ غرابی را |
|
|
ای فتنه هر روحی کیسه بر هر جوحی |
|
دزدیده رباب از کف بوبکر ربابی را |
|
|
امروز چنان خواهم تا مست و خرف سازی |
|
این جان محدث را وان عقل خطابی را |
|
|
ای آب حیات ما شو فاش چو حشر ار چه |
|
شیر شتر گرگین جانست عرابی را |
|
|
ای جاه و جمالت خوش خامش کن و دم درکش |
|
آگاه مکن از ما هر غافل خوابی را |
|