| | | | | | |
|
انتم الشمس و القمر منکم السمع و البصر |
|
نظر القلب فیکم بکم ینجلی النظر |
|
|
قلتم الصبر اجمل صبر العبد ما انصبر |
|
نحن ابناء وقتنا رحم الله من غبر |
|
|
قدموا ساده الهوی قلت یا قوم ما الخبر |
|
خوفونی بفتنه و اشاروا الی الحذر |
|
|
قلت القتل فی الهوی برکات بلا ضرر |
|
جرد العشق سیفه بادروا امه الفکر |
|
|
ان من عاش بعد ذا ضیع الوقت و احتکر |
|
نفخوا فی شبابه حمل الریح بالشرر |
|
|
مزج النار بالهوی لیس یبقی و لا یذر |
|
شببوا لی بنفخه یسکر نفخه السحر |
|
|
بر آن یار خوش نظر تو مگو هیچ از خبر |
|
چو خبر نیست محرمش بر او باش بیخبر |
|
|
دل من شد حجاب دل نظرم پرده نظر |
|
گفتم ای دوست غیر تو اگرم هست جان و سر |
|
|
بزن از عشق گردنم بجوی مر مرا مخر |
|
گفت من چیز دیگرم بجز این صورت بشر |
|
|
گفتمش روح خود تویی عجبا چیست آن دگر |
|
هله ای نای خوش نوا هله ای باد پرده در |
|
|
برو از گوش سوی دل بنگر کیست مستتر |
|
بدر این کیسههای ما تو به کوری کیسه گر |
|
|
چه غمست ار زرم بشد که میی هست همچو زر |
|
عربی گر چه خوش بود عجمی گو تو ای پسر |
|