دیوان شمس/اندرآمد شاه شیرینان ترش
| اندرآمد شاه شیرینان ترش | جان شیرینم فدای آن ترش | |||||
| چشم کژبین را بگفتم کژ مبین | کس کند باور گل خندان ترش | |||||
| در هر آن زندان که درتابد رخش | کس نماند در همه زندان ترش | |||||
| گرد باغش گشتم و والله نبود | میوه‌ای اندر همه بستان ترش | |||||
| در حرم خندان بود سلطان ولیک | می‌نماید خویش در دیوان ترش | |||||
| گر تو مرد ممنی باور مکن | انگبین و شکر و ایمان ترش | |||||
| منکر ار باشد ترش نبود عجب | نسبتی دارد به بادنجان ترش | |||||