| | | | | | |
|
اندر دو کون جانا بیتو طرب ندیدم |
|
دیدم بسی عجایب چون تو عجب ندیدم |
|
|
گفتند سوز آتش باشد نصیب کافر |
|
محروم ز آتش تو جز بولهب ندیدم |
|
|
من بر دریچه دل بس گوش جان نهادم |
|
چندان سخن شنیدم اما دو لب ندیدم |
|
|
بر بنده ناگهانی کردی نثار رحمت |
|
جز لطف بیحد تو آن را سبب ندیدم |
|
|
ای ساقی گزیده مانندت ای دو دیده |
|
اندر عجم نیامد و اندر عرب ندیدم |
|
|
زان باده که عصیرش اندر چرش نیامد |
|
وان شیشه که نظیرش اندر حلب ندیدم |
|
|
چندان بریز باده کز خود شوم پیاده |
|
کاندر خودی و هستی غیر تعب ندیدم |
|
|
ای شمس و ای قمر تو ای شهد و ای شکر تو |
|
ای مادر و پدر تو جز تو نسب ندیدم |
|
|
ای عشق بیتناهی وی مظهر الهی |
|
هم پشت و هم پناهی کفوت لقب ندیدم |
|
|
پولادپارههاییم آهن رباست عشقت |
|
اصل همه طلب تو در تو طلب ندیدم |
|
|
خامش کن ای برادر فضل و ادب رها کن |
|
تا تو ادب بخواندی در تو ادب ندیدم |
|
|
ای شمس حق تبریز ای اصل اصل جانها |
|
بیبصره وجودت من یک رطب ندیدم |
|